[sprawa gen. Włodzimierza Zagórskiego] Odręcznie podpisane meldunki mjr. Lucjana Miładowskiego i kpt. Zygmunta Wendy [9.VIII.1927]

Włodzimierz Zagórski h. Ostoja (ur. 1882) - generał brygady pilot Wojska Polskiego, który zaginął 6 sierpnia 1927 roku po opuszczeniu Wojskowego Więzienia Śledczego nr III w Wilnie, gdzie był przetrzymywany m.in. wraz z gen. Tadeuszem Rozwadowskim po przewrocie majowym. Według jednych teorii związany był z wywiadem francuskim i uciekł za granicę, według innych został zamordowany na rozkaz Piłsudskiego (podejrzewano, że posiadał dokumenty obciążające Marszałka). Jego sprawa - jedna z największych zagadek kryminalnych II RP - pozostaje do dziś niewyjaśniona. 

Prezentowane dokumenty to dwa maszynopisy: 

1. Podpisany odręcznie raport mjr. Lucjana Miładowskiego z dn. 9.VIII.1927 roku, do Szefa Gabinetu Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych, tj. Aleksandra Prystora. Miładowski odebrał z więzienia i eskortował gen. Zagórskiego z Wilna do Warszawy. W raporcie opisuje przebieg całej podróży aż do momentu rozstania z Zagórskim przy ul. Trębackiej w dn. 6.VIII.1927.

2. Podpisany odręcznie meldunek kpt. Zygmunta Wendy, adiutanta przybocznego Gen. Insp. Sił Zbrojnych tj. Józefa Piłsudskiego. Wenda odbierał Zagórskiego i Miładowskiego z warszawskiego dworca w dn. 6.VIII.1927, o czym pisze szczegółowo w meldunku.