Tymon NIESIOŁOWSKI, GŁOWA MĘSKA, 1949

Z Teki 10 autolitografii z 1949 r. wydanej w nakładzie 370 egzemplarzy.
Papier, 50 x 39,5cm
Sygnowane ołówkiem: Tymon
Bibl.:A. Rissmann, Tymon Niesiołowski (1882-1965) [katalog wystawy], Muzeum Okręgowe w Toruniu 2005, s. 156-157, il.
Cena wywoławcza 1200
Estymacja 1600 - 2000
 
Tymon NIESIOŁOWSKI
1882 Lwów - 1965 Toruń
Malarz, grafik, pedagog; w latach 1900-1905 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Stanisława Wyspiańskiego i Józefa Mehoffera. W okresie 1906-1926 mieszkał w Zakopanem, skąd podróżował do Włoch, Paryża i Monachium. W roku 1908 był współzałożycielem „Grupy Pięciu, od 1917 związał się z ugrupowaniem „Formistów, a od 1922 ze Stowarzyszeniem „Rytm. W roku 1926 przeniósł się do Wilna, gdzie został dyrektorem Szkoły Rzemiosł Artystycznych, a od 1928 wykładał na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego. Po wojnie objął katedrę Wydziału Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu; od 1958 był członkiem „Grupy Toruńskiej. Malował - wyróżniające się dekoracyjnością formy i koloru - martwe natury, akty, portrety, rzadziej pejzaże. Jego styl ewoluował z biegiem lat; wczesne prace ujawniają wyraźne wpływy Wyspiańskiego, późniejsze - wyraźne inspiracje malarstwem francuskim, m.in. twórczością Gauguina, Picassa czy Matisse’a. W obrazach dojrzałego okresu twórczości często stosował płaskie plamy barwne, obwiedzione silnie zarysowanym konturem. Artysta zajmował się także grafiką. zapytaj o obiekt