drzeworyt barwny, tusz, papier, 24,5 x 16 cm (wymiar papieru)
Drzeworyt pochodzi z serii „Z życia bohaterów Taiheiki – Powieści o wielkim pokoju”, zaprojektowanej przez Utagawę Kuniyoshi w latach 1848-1849, wydanej przez Yoshikawę Kobunkana w 1917 r. Dramatyczne drzeworyty tej serii pokazują różnych przywódców zaangażowanych w bitwy lub pozujących bohatersko w całej ich militarnej chwale. Seria ta stanowi świadectwo mistrzostwa artysty w oddawaniu waleczności i bohaterstwa legendarnych japońskich wojowników. Przedstawia kultowe postaci z japońskiej historii i folkloru, które odegrały kluczową rolę w utrzymaniu pokoju i porządku w czasach zamieszania. Poprzez dynamiczne kompozycje i żywe kolory Kuniyoshi ożywił waleczność i niezachwianą lojalność tych bohaterów, uwieczniając ich czyny dla przyszłych pokoleń. Od mitycznych samurajów po historycznych generałów, każda praca z tej serii stanowi wizualny hołd złożony niezłomnemu duchowi wojowników, którzy przyczynili się do stabilności i dobrobytu Japonii w erze wielkiego przewrotu.
Imagawa Yoshimoto (1519 - 1560) był japońskim daimyō (władcą feudalnym) okresu Sengoku. Był jednym z trzech daimyō, którzy zdominowali region Tōkaidō. Zmarł podczas marszu do Kioto, aby zostać szogunem. Został zabity w wiosce Dengakuhazama przez Odę Nobunagę.
Utagawa Kuniyoshi ( 1798 - 1861) był jednym z ostatnich wielkich mistrzów japońskiego drzeworytu ukiyo-e. Zakres tematów Kuniyoshiego obejmował wiele gatunków: krajobrazy, wojowników, kobiety, aktorów kabuki, koty i mityczne zwierzęta. Znany jest z przedstawień bitew legendarnych bohaterów samurajskich. Kuniyoshi urodził się jako syn farbiarza jedwabiu i pierwotnie nosił imię Yoshisaburō. Pomagał ojcu w biznesie jako projektant wzorów, a niektórzy badacze sugerują, że to doświadczenie wpłynęło na jego bogate wykorzystanie kolorów i wzorów tekstylnych w grafikach. Yoshisaburō udowodnił swoje talenty rysunkowe już w wieku 12 lat, szybko przyciągając uwagę słynnego mistrza druku ukiyo-e Utagawy Toyokuniego. Został oficjalnie przyjęty do studia Toyokuniego w 1811 r. i stał się jednym z jego głównych uczniów. Pozostał uczniem do 1814 r., kiedy to otrzymał imię „Kuniyoshi” i stał się niezależnym artystą. W latach 1815-1817 stworzył szereg ilustracji książkowych, a także wydrukował swoje samodzielne kolorowe grafiki wojowników i aktorów kabuki. W latach dwudziestych XIX w. Kuniyoshi stworzył szereg tryptyków heroicznych, które wykazują pierwsze oznaki indywidualnego stylu. W 1827 r. otrzymał swoje pierwsze duże zlecenie na serię przedstawień stu ośmiu bohaterów z niezwykle popularnej chińskiej opowieści Shuihu Zhuan. Pomimo sukcesu artystycznego Kuniyoshi musiał stawić czoła wyzwaniom w życiu osobistym. Oskarżono go o sporządzanie druków krytycznych wobec szogunatu, co doprowadziło do objęcia go inwigilacją ze strony rządu.
