Czesław Rzepiński (1905-1995), Widok na Wawel

Olej na płótnie, 65xc46 cm, 62x81 cm z ramą, sygn. Prawy dolny róg

Czesław Rzepiński (ur. 8 lutego 1905 w Strusowie, zm. 6 grudnia 1995 w Krakowie) – polski malarz, pedagog, przedstawiciel polskiego koloryzmu. Malował pejzaże, martwe natury, portrety i kompozycje figuralne. Wystawiał w Paryżu na Salonie Jesiennym, miał kilkadziesiąt wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Poza malarstwem sztalugowym, które stanowi przeważną część jego twórczości, zajmował się także rysunkiem, grafiką oraz malarstwem ściennym. Ukształtowany pod wpływem malarstwa Bonnarda i związany z nurtem polskiego koloryzmu, posługiwał się jasną paletą barw, w kompozycjach szczególne efekty uzyskiwał poprzez umiejętne łączenie barw zimnych z ciepłymi. Jego artystyczna kariera pełniej rozwinęła się dopiero po wojnie, kiedy nadal malując kolorem, stosował manierę łączenia konkretnych obiektów z prawie abstrakcyjną przestrzenią. W późnych latach 40. inspirował się twórczością Henriego Matisse’a i Georgesa Braque’a. Później, w stylistyce kolorystycznej, próbował malować obrazy socrealistyczne. W 1953 wykonał polichromie dwóch kamienic na Gdańskiej starówce. Obrazy Czesława Rzepińskiego są w ofertach domów aukcyjnych. Najwyższą od 2007 cenę 15.000 złotych uzyskano ze sprzedaży w 2020 w warszawskim Domu Aukcyjnym Ostoya obrazu Krakowskie planty z 1946 (stan na grudzień 2021)