Johannes WIERIX, DAMA JADĄCA KONNO I LANDSKNECHT

Johannes WIERIX (1549-ok. 1620) wg Albrechta DÜRERA (1471-1528) Miedzioryt, papier żeberkowy ze znakiem wodnym: tarcza herbowa z koroną. Wym. 10,5 x 7,5 cm. Sygn. śr.d. (na płycie): AD 12. Na odwrocie, wzdłuż lewego boku, ołówkiem: [nieczyt.]Wierixa? stan III/VI. Grafikę czasem określano jako przedstawienie Ginewry i Lancelota. Bartsch 82, m 84, Hollstein 84. Mauquoy-Hendrickx 1978, t. 2, poz. 1709, str. 312. Prezentowana na aukcji kolekcja pozwala na przybliżenie rangi Dürera jako grafika i wirtuozerskiego opanowania przez niego technik rytowniczych. Warto zwrócić uwagę na muzealnej klasy pod względem rzadkości, męczeństwo Św. Katarzyny, poz. 10. Kolekcja prezentuje rozległość zainteresowań wielkiego artysty. Od tematów religijnych - poz. 10, 12, 113, przez quasi-mitologiczne poz. 14 i alegoryczne poz. 15, po świeckie - poz. 11, miłość z poz. 16, humanistyczne zainteresowanie aktem jako wyrazem doskonałości ludzkiego ciała - poz. 14. Ciekawostką dla miłośników grafiki jest odwrócona kopia contrepartie - poz. 14.

Jeden z braci Wierixów, słynnych grafików tworzących na przełomie XVI i XVII wieku w Antwerpii i Brukseli. Rola prężnie działającej i produkującej tysiące sztychów familii w rozpowszechnieniu w całej Europie wzorów malarstwa niderlandzkiego jest niemożliwa do przecenienia.