Piotr Michałowski, SZKICE PORTRETOWE WG VAN DYCKA, lata 20/30.XIXw

CZTERY SZKICE PORTRETOWE WG VAN DYCKA, lata 20/30. XIX w.

miękki ołówek, papier, 37,5 x 28 cm (w świetle passe-partout)

verso studium wołu

Na tzw. „zaplecku“ pieczęcie Muzeum Okręgowego w Przemyślu, Muzeum Regionalnego w Stalowej Woli, Muzeum Okręgowego w Toruniu oraz zakładu ramiarskiego.

Pochodzenie: krąg Rodziny artysty.

Cztery portrety inspirowane sztychami według Antoniego van Dycka z dzieła Iconographie ou Vies des Hommes Illustres du XVII siecle (Amsterdam – Leipzig 1759). Album ten Michałowski zakupił w Paryżu w 1828 (obecnie jest przechowywany w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie). Rysunki przedstawiają: Tomasza Franciszka Sabaudzkiego księcia Carignano (1596-1656), Wolfganga Wilhelma Wittelsbach (1578-1653), Jana VI hrabiego Nassau (1536-1606), Albrechta von Wallenstein (1583-1634).

Obraz wystawiany:

– Anna Król, Piotr Michałowski 1800-1855. Niezależny, bezinteresowny, wolny [katalog wystawy], Muzeum Regionalne w Stalowej Woli, Muzeum Okręgowe w Toruniu, Stalowa Wola 2016, s. 19, il.

Porównaj z:

– Piotr Michałowski 1800-1855. Wystawa dzieł artysty w dwusetną rocznicę urodzin [A. Zeńczak, B. Studziżba], Muzeum Narodowe w Krakowie 2000, nr kat. 215, 216, 217, il.

Piotr Michałowski (Kraków 1800 – Krzysztoforzyce / Krzyżtoporzyce 1855) był najwybitniejszym malarzem epoki polskiego romantyzmu, a jego twórczość jest zjawiskiem w skali europejskiej. Wszechstronnie utalentowany, w latach 1815-1821 studiował nauki przyrodnicze, prawo, historię i języki na Uniwersytecie Jagiellońskim i w Getyndze. Równocześnie od dzieciństwa uczył się rysunku w krakowskich pracowniach M. Stachowicza, J. Brodowskiego i F. Lampiego. Pracował w administracji Królestwa Polskiego jako naczelnik hut i radca górniczy. Podczas powstania listopadowego kierował produkcją broni i amunicji w hucie w Białogonie. W latach 1832-1835 przebywał w Paryżu i studiował w pracowni Nicolasa Toussainta Charleta. Był znakomitym malarzem koni, a jego obrazy i akwarele zyskiwały podziw i ogromne powodzenie, tak że „cały Paryż latał za jego końmi“. Po powrocie do kraju przebywał głównie w swoich majątkach - Krzyżtoporzycach i Bolestraszycach, zajmując się ich administracją. Wiele podróżował po Europie, wyjeżdżając do Londynu, Wiednia, Karlsbadu, do Belgii, Holandii i jeszcze kilkakrotnie do Francji. W latach 1848-53 pełnił funkcję Prezesa Rady Administracyjnej Miasta Krakowa. Malował dynamiczne kompozycje batalistyczne z wojen napoleońskich, konne portrety wodzów i hetmanów, portrety rodziny i przyjaciół, a także portrety chłopów. Jego obrazy olejne i akwarele, łączące siłę wyrazu z wrażliwością na naturę, odznaczają się śmiałym rysunkiem, syntetyczną formą, wartościami koloru, swobodą techniki malarskiej i romantyczną żarliwością polskiego patrioty.