Olej, płótno; 26 x 20,5 cm
Pierwowzorem portretu jest grafika z Les Polonais et les Polonaises de la révolution du 29 Novembre 1830, Paris, 1832
Ludwik Michał Pac (1778 - 1835) był ostatnim potomkiem magnackiego rodu litewskiego Paców, wielkim patriotą, wybitnym wojskowym, zdolnym organizatorem życia gospodarczego, działaczem państwowym i mecenasem sztuki. Lata dziecięce i młodość spędził we Francji, i tam uzyskał tam gruntowne wychowanie i wykształcenie w zakresie sztuki wojennej. W 1806 roku wstąpił do armii francuskiej i był oficerem elitarnej gwardii Napoleona. Brał udział w kampanii hiszpańskiej w 1808 r., czasie której na polu walki został mianowany szefem szwadronu i odznaczony Krzyżem Legii Honorowej. Podczas wojny z Austrią w 1809 r. prowadził szarżę Pułku Strzelców Konnych w bitwie pod Wagram. W 1810 przybył do Księstwa Warszawskiego i awansował do stopnia pułkownika. W wojnie 1812 r. został dowódcą 15. Pułku Ułanów. Od Napoleona otrzymał nominację na generała brygady i ze swoim pułkiem został włączony do osobistej ochrony cesarza. W kampanii 1813 r. odznaczył się w bitwach pod Lutzen, Dreznem, Vitry le Français i w obronie Paryża. W czasie tych walk otrzymał komandorię Krzyża Kawalerskiego Virtuti Militari i stopień generała dywizji. Odznaczony został, również Wielką Wstęgą Orderu św. Stanisława. Do kraju powrócił w 1815 roku. P rezygnacji ze służby wojskowej zajął się sprawami gospodarczymi w swoich rozległych dobrach w Dowspudzie. Wprowadził w nich reformy rolne, wybudował fabrykę narzędzi i maszyn rolniczych, a także przyczynił się znacznie do rozwoju przetwórstwa rolnego.
Jako mecenas kultury zapewniał oświatę ludności wiejskiej, a także wspierał finansowo powstający wówczas Uniwersytet Warszawski. Wspierał rozwój architektury, stawiając zwłaszcza pałace i kościoły w Dowspudzie i Warszawie. Pac zgromadził duże kolekcje dzieł sztuki, zwłaszcza malarstwa i rzeźby autorstwa włoskich mistrzów. Po wybuchu powstania listopadowego, choć w zasadzie przeciwny walce zbrojnej od pierwszych dni wziął w niej udział. Przejściowo pełnił nawet funkcję naczelnego wodza, a po objęciu tego stanowiska przez generała Chłopickiego, stanął na czele korpusu rezerwy piechoty i wszedł w skład Rządu Tymczasowego. Po klęsce powstania udał się na emigrację. Przebywał w Paryżu, gdzie udzielał się w życiu politycznym w stronnictwie "Hotel Lambert" A. Czartoryskiego.
Cena wywoławcza 8000
Estymacja 10000 - 12000
