Czasopismo "Tęcza", styczeń - czerwiec 1930 i 1931 rok w dwóch woluminach

Czasopismo "Tęcza", styczeń - czerwiec 1930 i 1931 rok w dwóch woluminach, wyd. Tęczy, Poznań 1930-1931, Drukarnia Księgarni św. Wojciecha. Oprawa twarda, skórzana z lekkimi przetarciami, tłoczenia ślepe. Wolumin 1930 I: luźne składki, kartki, widoczne zwięzy, poluzowany blok, naderwane strony. Wolumin 1931 I: urwana strona w numerze z 27.06. zeszyt 26 rok V. 

Pierwszy numer pisma ukazał się 19 listopada 1927. Początkowo "Tęcza" była tygodnikiem, a następnie od 1931 miesięcznikiem. Redaktorami naczelnymi byli kolejno Szczepan Jeleński, od września 1928 roku Emil Zegadłowicz, Jerzy Drobnik oraz od 1931 Józef Kisielewski. W skład redakcji wchodzili także Konstanty Troczyński oraz Jan Ulatowski skupieni w Kole Polonistów na UAM. Stałymi współpracownikami byli krytyk literacki Artur Górski, pisarz Stanisław Wasylewski oraz Artur Grzymała-Siedlecki.

Pismo drukowane było w drukarni Księgarni Świętego Wojciecha. Było jednym z nielicznych kolorowych gazet drukowanych w międzywojennej Polsce, które stało na wysokim poziomie edytorskim. Czasopismo publikowało reportaże, utwory literackie polskich poetów oraz pisarzy m.in. Konstantego Gałczyńskiego, Kazimiery Iłłakowiczówny, Adolfa Nowaczyńskiego oraz zamieszczało reprodukcje dzieł polskich artystów malarzy oraz grafików okresu międzywojennego m.in. Władysława Skoczylasa, Wacława Boratyńskiego czy Stanisława Ostoji-Chrostowskiego.