JANKOWSKI Józef - Rytmy i rymy. Warszawa 1897. Nakł. Księg. Teodora Paprockiego. 16d, s. [4],...

JANKOWSKI Józef - Rytmy i rymy. Warszawa 1897. Nakł. Księg. Teodora Paprockiego. 16d, s. [4], 352. oprawa płótno zdobione z epoki.
Okładki zabrudzone i otarte, na tylnej okładce ślady kornika, przednia wyklejka podklejona w grzbiecie papierem, wewnątrz niewielkie zażółcenia papieru, stan dobry.
J. Jankowski (1865-1935) – polski pisarz, poeta, dziennikarz. Uczęszczał do gimnazjum w Łomży, następnie do około 1888 roku studiował na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego. Miał zamiar zostać aktorem i ukończył szkołę dykcji i deklamacji przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. Wyjechał do Paryża, gdzie studiował w École des Hautes Études Po powrocie do Warszawy zajął się działalnością literacką i dziennikarską: w latach 1896–1900 redagował „Kurier Świąteczny”, od 1905 do 1913 roku „Przyjaciela Dzieci”, a w latach 1909–1910 „Romans i Powieść”, dodatek do tygodnika „Świat”, przez pewien czas pełniąc także funkcję sekretarza redakcji tego czasopisma. W 1915 roku uległ częściowemu paraliżowi. Interesował się filozofią Józefa Marii Hoene-Wrońskiego i przełożył kilkanaście jego dzieł. Był jednym z założycieli i prezesem powstałego w 1919 roku w Warszawie Instytutu Mesjanistycznego im. J. M. Hoene-Wrońskiego. [Wikipedia].