Jan GOTARD (1898-1943), Trzy Postaci (1925)
olej, płótno
113 x 103 cm
sygn. i dat. p.d.: JAN GOTARD 1925
Jan Gotard w latach 1923–27 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem T. Pruszkowskiego i W. Skoczylasa; 1929–37 asystent Pruszkowskiego tamże; jeden z założycieli Bractwa Św. Łukasza (1925); od 1934 czł. Bloku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków; głównym motywem twórczości Gotarda były portrety i studia portretowe traktowane jako temat rodzajowy (Znachorka, Portret Antoniego Michalaka, oba ok. 1928); uprawiał również malarstwo hist. (Sejm elekcyjny 1938; udział w pracy nad obrazami do pawilonu pol. na wystawie w Nowym Jorku 1939) i fantastyczno-alegoryczne (Bajka o Kopciuszku 1937). Początkowo obrazy Gotarda odznaczały się wyrazistością konturów, udziwnionym kolorytem oraz ostrymi kontrastami światła i cienia; były w nich widoczne wyraźnie inspiracje XVII-wiecznym malarstwem holenderskim; ok. 1932 artysta złagodził ekspresję na rzecz płynności i malarskiego zatarcia konturów (Pani w czerwonym swetrze ok. 1938); w latach studiów zajmował się także grafiką artystyczną.
