Jan SIKORSKI (1804-1887), Flora i fauna, 1828

akwarela, papier; 12,5 x 18 cm;
sygn. p. d.: I. Sikorski - 1828.
Malarz, nauczyciel rysunków. W roku 1821 wstąpił na Oddział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uczył się przede wszystkim u Antoniego Brodowskiego i Antoniego Blanka. Dyplom uzyskał w r. 1828 «z chlubą i ogólnym uznaniem wyższych zdolności» (J. Heppen). Już od czasu studiów uczestniczył w wystawach sztuk pięknych w Warszawie: w r. 1823 jego rysunki akademickie zostały wyróżnione medalem brązowym, w r. 1825 wystawiał «portret z natury» i także rysunki; W 1828 (już jako «były uczeń») eksponował rysunki i portrety z natury, nagrodzone medalem srebrnym. Nie własna jednak twórczość, ale działalność pedagogiczna była najważniejszym zajęciem S-ego. Przez wiele lat «był najbardziej wziętym nauczycielem rysunków na pensjach i w szkołach» (H. Piątkowski), m. in. na pensji Pauliny Krakowowej, Bogumiły Wisłockiej, Lucyny Guerin. Od r. 1827 uczył m.in. w Instytucie Aleksandryjsko-Maryjskim Wychowania Panien, w Szkole Wyższej Rządowej żeńskiej (przy ul. Niecałej).