Medal na 100. rocznicę śmierci Tadeusza Czackiego (1765...

Polska pod zaborami (1795–1918), Medal na 100. rocznicę śmierci Tadeusza Czackiego (1765–1813), 1913, projektu Jana Wysockiego; Aw: Popiersie Tadeusza Czackiego lekko w prawo, na odcięciu ramienia sygnatura J.Wysocki, TADEVSZ CZACKI 1765 + 1813; Rw: Kobieta z dzieckiem, siedząca na tle zieleni, wokół niej kilka książek, w tle Wawel, z lewej sygnatura 19-JW-13, w odcinku Z jego wpływu i pracy / mieć będą prawnuki, / Dwie pamiątki najdroższe / język i nauki., TOWARZYSTWO NVMIZMATYCZNE w KRAKOWIE 1913; na obrzeżu punca z trójliściem; Strzałkowski 247 (RR); brąz, 50.3 mm, 46.32 g; nakład w brązie tylko 100 sztuk, pięknie zachowany.
Tadeusz Czacki urodził się w 1765 roku w Porycku na Wołyniu. W latach 1768–1774 przebywał w Gdańsku. W 1781 roku rozpoczął pracę jako praktykant w sądzie w Warszawie. Po pracy studiował zbiory Biblioteki Załuskich i nawiązał znajomość z Albertrandim i Naruszewiczem. Niedługo później został wyznaczony przez króla Stanisława Augusta do uporządkowania części prywatnego archiwum królewskiego i Metryki Koronnej. Następnie działał w Komisji Kruszcowej i Komisji Skarbu Koronnego. W 1786 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława. Był inicjatorem sporządzenia mapy hydrograficznej Polski i Litwy. W Komisji Skarbu Koronnego brał udział w obradach nad traktatem handlowym z Prusami. W 1792 roku opublikował „Uwagi o handlu z Anglią, Portą Ottomańską i innymi narodami”, gdzie przedstawił duże znaczenie Gdańska dla handlu z Polską. W tym samym roku zakończył pracę w Komisji Skarbowej i rozpoczął działalność bibliofilsko-kolekcjonerską, niekiedy dość kontrowersyjną. W swojej bibliotece w Porycku zebrał 1.558 rękopisów, ponad 8.500 dzieł polskich, 3.000–4.000 dzieł obcych i ok. 20.000 broszur. W latach 1800–1801 wydał swoją najważniejszą pracę, „O litewskich i polskich prawach” (t. I–II), w której wykorzystał wiele źródeł gdańskich. Dodatkowo, w pracy tej zawarł „Wykład Tablic Monet Polskich i Litewskich”, w którym zebrał i zilustrował wiele monet polskich, gdańskich i elbląskich. Wykład ten przedrukowano w 1844 roku w Wilnie jako osobną publikację. Był jednym z inicjatorów i założycieli Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie, a w 1805 roku założył Gimnazjum Wołyńskie w Krzemieńcu. Zmarł w 1813 roku.