Szabla oficera kawalerii, Francja, wz. 1822

dł. szabli w pochwie 1093 mm, dł. szabli 1040 mm, dł. głowni 893 mm, szer. głowni u nasady 29 mm, gr. grzbietu u nasady 9 mm, masa szabli 1080 g, masa szabli w pochwie 1490 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec esowaty, tarczowo-trójkabłąkowy. Kabłąk główny zamocowany zaczepem pod kapturkiem. Dwa boczne kabłąki biegną łukiem i łączą się z kabłąkiem głównym w jego górnej części. Trzon rękojeści z czarnej masy, poprzecznie karbowany i opleciony filigranem mosiężnym, dołem osadzony w gnieździe tarczy jelca, górą mocowany krótkim kapturkiem zanitowanym trzpieniem głowni. Tarcza od strony grzbietu, kabłąki i krawędzie kapturka - dekorowane bordiurą z motywem roślinnym. G ł o w n i a stalowa, niklowana, o umiarkowanej krzywiźnie, obustronnie profilowana w tzw. „szlif Montmorency”. Krótkie, obosieczne pióro, sztych w linii grzbietu. P o c h w a stalowa, polerowana, z jedną ryfką z ruchomym koluszkiem na grzbiecie. Szyjka z kołnierzem mocowana w płaszczu pochwy jedną śrubką. Ostroga asymetryczna.
stan zachowania: 5/5/5