Oznaka sołtysa guberni warszawskiej wedle wzoru stosowanego od 1904 roku.
Po powstaniu styczniowym car Aleksander II zdecydował o konieczności unifikacji ustroju administracji na terenach guberni zachodnich, z ustrojem obowiązującym w pozostałych częściach imperium. Spośród odrębności jakie pozostały na terenach dawnego Królestwa Polskiego należy wskazać regulacje dotyczące samorządu wiejskiego. Na podstawie ukazu o urządzeniu gmin wiejskich z 19 lutego 1864 roku utworzono w guberniach zachodnich samorząd wiejski. Składał się on z zebrania gromadzkiego i organu wykonawczego, którym był sołtys. Wprowadzenie omawianych regulacji miało wprowadzić rozdźwięk między dworem i chłopstwem. Z tego powodu sołtys nie podlegał szlachcicowi we dworze, lecz wójtowi gminy. Regulacja dotycząca sołtysów była bezpośrednią konsekwencją powstania styczniowego i z tego powodu stanowi ciekawą pamiątkę łączącą się bezpośrednio z historią Polski. Jednocześnie widoczny na awersie herb guberni pozwala ją łatwo przypisać do określonego regionu.
