Lentijs ad Danubium 1618. Excudebat Johannes Plancus. 10x17 cm, str. (28), 417, drzeworyty w tekście, oprawa półskórkowa z XIX wieku. Stan dobry (pieczątka własnościowa, odcięty dolny fragment str. tytułowej [bez szkody dla tekstu], pojedyncze przybrudzenia i rdzawe plamki, otarcia oprawy, delikatny ślad zacieku w dolnej części stron).
Wydanie pierwsze. Tom I (trzy księgi) Epitome Astronomiæ Copernicanæ, dotyczącego układu heliocentrycznego dzieła astronomicznego, podzielonego na siedem ksiąg i trzy tomy (Doctrina sphærica, Physica cœlestis, Doctrina theorica), wydawanego przez Johannesa Keplera w latach 1618-1621. Mając być łatwym do zrozumienia podręcznikiem, Epitome został napisany w formie pytań i odpowiedzi, wykorzystując technikę typową dla wielu podręczników tamtego okresu. Praca powstawała w trudnym dla autora okresie - jego matka została oskarżona o czary i grożono jej torturami, a tom I Epitome, ze względu na poparcie heliocentryzmu, szybko trafił na Indeks Ksiąg Zakazanych (usunięto go dopiero w 1835 roku). Stał się jednak najważniejszym źródłem teoretycznym dla zwolenników idei kopernikańskiej w XVII wieku.
Treść w j. łacińskim.