Henrici Glareani Helvetii, poetae lavreati De geographia liber unus ab ipso authore iam tertio recognitus.
(Wenecja 1534). Venetiis apud Ioan(nes) Ant(onius) de Nicolinis de Sabio. Sumptu & requisitione D. Melchioris Sessć, 1534. mense Augusto. (16 x 10,5 cm), k. 45, [2], 2 całostr. znaki drukarskie, liczne drzeworyty astronom. w tekście, inicjały, opr. perg. z epoki.
(Estr. T. 17, tego wydania nie notuje). Dedykacja dla Jana Łaskiego: "Clarissimo Poloniae Baroni D.Ioanni a Lasko, decano & Administratori Gneznen. &c Henricus Glareanus", dat. Basileae 1529. Ważny tekst źródłowy aż do XVII wieku, w którym Glareano położył podwaliny geografii matematycznej i jako pierwszy określił tzw. deklinację magnetyczną (odchylenie igły kompasu). W ostatnim rozdziale wspomina o odkryciu Ameryki: „Dalej na zachód znajduje się kraj, który nazywają Ameryką, mający długość osiemdziesięciu stopni. Dwie wyspy Spagnola i Isabella...". Kontynuuje, że są tacy, którzy twierdzą, że ziemie te były znane już w czasach Augusta i że mówi o nich szósta księga Eneidy. Był to ważny tekst odniesienia aż do XVII wieku; w nim Glareano położył podwaliny pod geografię matematyczną. W ostatnim rozdziale książka mówi o Ameryce, Kolumbie i Vespuccim. Henricus Glareanus (Loritti) (1488-1563), szwajcarski uczony, matematyk, geograf, poeta i muzyk. Utrzymywał kontakty z Erazmem z Rotterdamu i M. Lutrem. Jan Łaski (1499-1560), najwybitniejszy polski działacz reformacji, humanista, pisarz, tłumacz i dyplomata, sekretarz króla Zygmunta I Starego. W Bazylei zaprzyjaźnił się z wybitnym humanistą Erazmem z Rotterdamu[5], mieszkał w jego domu kilka miesięcy, łożył na jego utrzymanie i w końcu odkupił cenne zbiory biblioteczne Erazma pozwalając mu korzystać z nich do końca życia. Później cały zbiór biblioteczny sprowadził do Polski na polecenie Łaskiego Andrzej Frycz Modrzewski. Otarcia i zaplam. oprawy, wyklejki świeże, ślady niew. zawilg., Bradzo rzadkie.