GROTIUS HUGO
O PRAWIE WOJNY I POKOJU
TRZY KSIĘGI
W KTÓRYCH ZNAJDUJĄ WYJAŚNIENIE PRAWO NATURY I PRAWO NARODÓW A TAKŻE GŁÓWNE ZASADY PRAWA PUBLICZNEGO
Wydawnictwo PWN, Warszawa 1957r., str. 569; 582; format 13,5x20 cm
Grotius po raz pierwszy przedstawił kompletny system prawa międzynarodowego, jako niezależnej dziedziny prawa, stąd jest zwany ojcem prawa narodów. Jego podział prawa międzynarodowego na prawo pokoju i prawo wojny był powszechnie stosowany aż do początków XX w.
Źródłem prawa międzynarodowego uznał zwyczaj i praktykę, wypływające z prawa natury oraz umowy. Oparł prawo międzynarodowe na zasadach humanizmu i racjonalizmu, postulował humanitarne traktowanie przeciwnika, jeńców, przestrzeganie umów międzynarodowych, nierozpoczynanie wojen napastniczych. Zalecał pokojowe dochodzenie swoich praw, a za dopuszczalne uznawał tylko wojny (prowadzone w sposób humanitarny) mające na celu obronę lub urzeczywistnienie słusznego prawa. Postulował m.in. prawo wolnego korzystania z mórz wszystkim państwom, humanitarne traktowanie jeńców wojennych, kobiet i dzieci, przestrzeganie umów międzynarodowych, zalecał pokojowe dochodzenie swych praw, a za uzasadnione i sprawiedliwe uznawał tylko wojny mające na celu obronę zagrożonych praw natury. Jednocześnie godził się z istnieniem niewolnictwa.
Autor uważany jest za jednego z twórców prawa natury, wiele jego koncepcji z dziedziny uregulowania stosunków między narodami nie straciło aktualności do czasów współczesnych. Wśród fundamentalnych zasad prawa natury Grotius wymienia: 1. poszanowanie cudzej własności; 2. dotrzymywanie przyjętych zobowiązań; 3. odszkodowanie za wyrządzoną szkodę; 4. karę za popełnione przestępstwa
TWARDA OPRAWA WYDAWNICZA PŁÓCIENNA
Stan BDB-/ grzbiety delikatnie wypłowiałe