PAPROCKI B. – Herby rycerstwa polskiego. Kraków 1858. Z podpisem Józefa Mehoffera.

PAPROCKI Bartosz - Herby rycerstwa polskiego. Przez ... zebrane i wydane r. p. 1584. Wydanie K. J. Turowskiego. Kraków 1858. Wyd. Bibliot. Polskiej. 4, s. 964, CLXII, 13, tabl. rozkł. 1. opr. psk. złoc. z epoki.
Niewielki ubytek dolnej krawędzi grzbietu, otarcia narożników okł., miejscami zażółcenia i zabrązowienia papieru. Na grzbiecie złoc. monogram A. K., na stronie tyt. ślepy tłok "Stanisław Dembowski" i odręczny podpis Józefa Mehoffera. Na rozkładanej tablicy reprodukcja karty tyt. pierwszego wydania z drzeworytowym portretem Stefana Batorego na odwrocie. Przedruk pierwszego polskiego herbarza (oryginalnie wydanego w 1584). "Herby" Paprockiego poprzedzała "Panosza" i "Gniazdo cnoty" tegoż autora. "Obie książki nie mają dziś dla badaczy żadnego praktycznego znaczenia. Inaczej ma się rzecz z drukowanymi w r. 1584 w Krakowie 'Herbami rycerstwa polskiego', dziełem stanowiącym niejako nowe wydanie 'Gniazda cnoty' [...] w formie staranniejszej i pełniejszej. 'Herby' Paprockiego przedrukowane zostały w r. 1858 [...] w ramach wydawanej przez Turowskiego, 'Biblioteki polskiej'. Nowe to wydanie jest najczęściej używane. W przedstawieniu genezy poszczególnych herbów, w opisach początków rodów i rodzin szlacheckich Paprocki był całkowicie bezkrytyczny i naiwny [...]. Wartość ma jedynie tam, gdy mówi o współczesnych sobie [...]. Jeśli chodzi o rodziny najmożniejsze, mamy tu nawet coś w rodzaju kroniki anegdotycznej. Co do Litwy, gdzie 'przez dalekość a szerokość nie wszystkich znać mógł', ograniczył się tylko do krótkiego przeglądu [...] domów bojarskich [...]. Obok ustnych informacji czerpał i z dokumentów oraz napisów nagrobnych, z których wiele dziś nie istnieje [...]. Orientację umożliwia alfabetyczny spis nazwisk na końcu książki" (W. Dworzaczek "Genealogia", War. 1959, s. 109-110).