SMOLKA Stanisław
MIESZKO STARY I JEGO WIEK
Warszawa 1881. Nakł. Gebethnera i Wolffa, str. XXXI, [1], 544, [1], 1k.tabl. genealog.; format 14x22,5 cm
Smolka Stanisław, krypt.: S.A.S., SS, St. Sm. (1854–1924), historyk i publicysta, profesor UJ, sekretarz generalny PAU, dyrektor Arch. Krajowego Aktów Grodzkich i Ziemskich w Krakowie, profesor KUL. Ur. 29 VI we Lwowie, był najmłodszym dzieckiem adwokata i polityka Franciszka Smolki (zob.) oraz Leokadii z Bekierów (Bäcker von Salzheim).
Praca uwieńczona nagrodą Towarzystwa Historyczno- literackiego w Paryżu. "Postać wielkiego protagonisty idei monarchicznej rzucił w nim autor na szerokie tło uwarunkowań geograficznych, stosunków społeczno-gospodarczych i dorobku cywilizacyjnego. Praca o Mieszku Starym była, jak napisał wnet po jej ukazaniu się sam autor, «kamykiem, który poruszył lawinę rozpraw pp. Bobrzyńskiego i Piekosińskiego»". Źródło: www.ipsb.pl
W treści: 1. Kraj i Naród; 2. Społeczeństwo; 3. Państwo; 4. Monarchia zachwiana; 5. Próżne
zabiegi; 6. Przegrana. Zawiera: Tabl. genealog. Piastów i Tabl. genealog. Rurykowiczów.
TWARDA OPRAWA PÓŁSKÓREK WSPÓŁCZESNY. WYPUKŁE ZWIĘZY ORAZ ZŁOCENIA NA GRZBIECIE. ZACHOWANA OKŁADKA BROSZUROWA.
Stan BDB-/zżółknięcia niektórych kart, tabl. z niew. naddarciem
