Akryl na płótnie, 100 x 140 cm, sygnowany i datowany na odwrocie.
Artystka tworząc obrazy takie jak O przemijaniu, myślała o licznych powojennych budynkach, które w sytuacji porzucenia poddają się procesowi entropii na nowych, wizualnych zasadach. Efekt takiego procesu potrafi być zaskakujący. Mniej lub bardziej solidne mury i stropy długo opierają się wodzie i mrozom, obrastając w patynę, a nawet stalaktyty, okna z resztkami framug lub aluminiowych listew swobodnie wpuszczają światło penetrujące wnętrza, pomalowane najczęściej na krzykliwe kolory. Obraz to ostatni rzut oka na wnętrza budynku, który niebawem zostanie rozebrany. Smutny los architektury, który z taką łatwością łączymy symbolicznie z losem człowieka, zaprezentowany w taki sposób zaciekawia, a nawet jest kojący.
Obraz był prezentowany podczas kilku wystaw:
- “Architektura szczęścia” w HS Studio w 2019 roku w Warszawie
- “Entropia. Sztuka rozpadu” w MiaArt Gallery w 2018 roku we Wrocławiu
- “Układ wewnętrzny” w BWA Olsztyn w 2016 roku
- “Obraz zniszczeń” w Banku Zachodnim w 2015 roku we Wrocławiu
- “IDEO-METRIE” w Galerii Miejskiej we Wrocławiu w 2014 roku
W latach 1999 – 2005 studiowała na Wydziale Malarstwa i Rzeźby krakowskiej i wrocławskiej ASP na kierunku Malarstwo. W 2007 roku została laureatką Nagrody Prezydenta Wrocławia w Konkursie Malarstwa im. Eugeniusza Gepperta. W 2005 roku zdobyła Grand Prix w konkursie Samsung Art Master. W 2012 roku obroniła pracę doktorską, którą poświęciła zagadnieniu zniszczenia, jako kategorii estetycznej w sztukach wizualnych. Swoje prace realizuje głównie w technice malarstwa olejnego i akrylowego. Od 2010 roku pracuje z tematem architektonicznej ruiny, zwłaszcza w kontekście upadku idei klasycznej europejskiej architektury z przełomu XIX i XX wieku. Autorka tekstów o sztuce. Od 2008 roku współkuratoruje Przeglądowi Sztuki SURVIVAL we Wrocławiu.
Zrealizowała kilkanaście wystaw indywidualnych i kilkadziesiąt zbiorowych w Polsce i za granicą. Jednym z ważniejszych, ostatnich osiągnięć, było uczestnictwo w polsko – japońskim projekcie pt. Power Games, zrealizowanym w Higure w Gallery Tokio, a także w Old Villa w Kyoto, w ramach Think Thank Lab Triennale w 2019 roku.
