Stefan FILIPKIEWICZ (1879-1944), Widok na Hrube

Olej, płótno, 59 x 79 cm, sygn. p.d.: Stefan Filipkiewicz 1932. Naklejki na krośnie z TPSP w Poznaniu (z wystawy indywidualnej w 1936 r.?) i Krakowie z tytułem oraz trzecia, niezidentyfikowanej wystawy, z autorską pieczątką Stefan Filipkiewicz Kraków Siemiradzkiego 23 / Atelier Siemiradzkiego 10.

Stefan FILIPKIEWICZ (1879-1944). Malarz i grafik, młodopolski pejzażysta. W latach 1900-1908 studiował na ASP w Krakowie u J. Mehoffera, L. Wyczółkowskiego, J. Pankiewicza oraz J. Stanisławskiego, który wywarł duży wpływ na jego twórczość. Uznany był za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli "szkoły stanisławskiego". Debiutował w 1899 r. serią pejzaży tatrzańskich wystawionych w TPSP. W 1905 roku został członkiem wiedeńskiej "secesji". Od 1908 roku był członkiem TAP sztuka. W czasie I wojny światowej służył w Legionach. Uczestniczył w wystawach secesji w Berlinie, Monachium, Wiedniu, a także w wystawach międzynarodowych w Dreźnie, Rzymie, Wenecji i polskich wystawach w USA, Londynie, Wiedniu i Paryżu. Wykładał w Szkole Przemysłowej w Krakowie, a następnie na ASP, gdzie został mianowany profesorem nadzwyczajnym. W czasie II wojny światowej brał udział w ruchu oporu i działalności konspiracyjnej. Malował krajobrazy tatrzańskie i podhalańskie, pejzaże z podkrakowskiego Radziszowa, gdzie spędzał wakacje, a w latach późniejszych także widoki nadmorskie. Malował także dekoracyjne martwe natury z bukietami kwiatów. Zajmował się grafiką, ilustracją, projektowaniem plakatów i medali.