Wymiary: 13,5 x 15 cm
Stan zachowania
Praca nieoprawiona
Literatura
Przecław Smolik, Jana Piotra Norblina prace rytownicze, Łódź 1934, s. 47, poz. 65 w dziale B. Ryciny bez daty, il. nr 1 (s. nlb.)
Zygmunt Batowski, Norblin, Lwów 1911, s. 39-40 (il.)
Willibald Franke, Das radierte Werk des Jean-Pierre Norblin de la Gourdaine, Leipzig 1895, s. 15, poz. 1 w dziale Bildnisse Frédéric Hillemacher, Jan Piotr Norblin jako sztycharz, Wilno 1851, s. 2, poz. 1 w dziale Portrety Norblina
Biogram
Jan Piotr Norblin z pochodzenia Francuz, malarz, rysownik i grafik, którego działalność na terenie Polski przypada na lata 1774 – 1804. Od momentu przybycia do Warszawy związany był z mecenatem rodziny Czartoryskich. Sprowadzony do kraju przez księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego, początkowo jako nauczyciel rysunku dla jego dzieci, z czasem stał się nadwornym malarzem rodziny, realizując dla nich różnorodne zlecenia (dekoracje ścienne, obrazy sztalugowe). Związany z Pałacem Błękitnym w Warszawie, w późniejszym okresie majątkiem w Puławach. W jego twórczości dominują sceny mitologiczne i fetes galantes, inspirowane malarstwem Watteau i Fragonarda. Norblin był również rytownikiem. Znanych jest 94 płyt, przeważnie akwafort, przebija się w nich silnie wpływ Rembrandta. Przeważają sceny historyczne (Powołanie Przemysława na króla, Ofiarowanie korony Piastowi), portrety, typy polskie, studia głów i popiersi, krajobrazy wiejskie i kompozycje (Wynalezienie rysunku). Artysta wykształcił w Polsce grupę uczniów, tak jak on przede wszystkim wybitych autorów scen rodzajowych, spośród których najważniejsi to Aleksander Orłowski, Michał Płoński i Jan Rustem.
