Kalabria, Tarent, didrachma, 380-345 pne; Aw: Młody, nagi mężczyzna siedzący na koniu w lewo, poniżej znak kontrolny A; Rw: Taras jadący na delfinie w lewo, w prawej dłoni trzyma Kantaros (kielichowate naczynie z wysoką nóżką), poniżej ρ oraz ΤΑΡΑΣ; Vlasto 414, Fischer-Bossert 457, SNG ANS 914-915, HN Italy 875; srebro, 21.0 mm, 7.98 g. Istnieje kilka legend o początkach Tarentu. Wedle najpopularniejszej, założycielem miasta był Taras, syn Posejdona i nimfy Satyrii, który wraz z załogą dotarł do ujścia rzeki Tara. Gdy składał swemu ojcu ofiarę w podzięce za szczęśliwą podróż i dotarcie do lądu, ujrzał w rzece skaczącego delfina. To z kolei skłoniło go założenia w tym miejscu miasta. Tego samego dnia Taras wpadł do wody, a jego ciała nigdy nie odnaleziono, co oznaczało, że to Posejdon wziął go w swoją opiekę. Do tej historii nawiązują starożytne tarenckie monety, a także obecny herb miasta przedstawiający Tarasa siedzącego na delfinie.
