Wewnątrz złocony, uchwyt, drewno czernione (lekko luźny), waga 179 g, wys. 9,5 cm.
Na spodzie widoczna imienna sygnatura pisana kursywą E. Radke w Warszawie, znak warsztatowy, półksiężyc z trzema gwiazdami oraz cecha dla sreber warszawskich 12, data 1851.
Normalne ślady użytkowania w postaci rys i przetarć, pokrywająca patyna to naturalny ślad upływu czasu.
Emil Radke był złotnikiem działający w Warszawie od początku lat trzydziestych do roku 1867, jego wyroby wyróżniały się poziomem technicznym wśród wyrobów warszawskich
